بررسی عنصر درون‌مایه در کتاب خاطره نگاشتۀ «آن بیست و سه نفر» با تکیه بر مولفه‌های پایداری

خاطره‌نویسی، یکی از انواع ادبی و شکلی از نوشتار است که نویسنده در آن، خاطرات خود را یعنی صحنه‌ها یا وقایعی که در زندگی‌اش روی داده و در آنها نقش داشته است، یا بینندۀ آنها بوده، بازگو می‌کند. با وقوع جنگ تحمیلی علیه ایران، بسیاری از رزمندگان به ثبت خاطرات خود از دوران دفاع مقدس پرداختند. کتاب خاطرات خود نوشت «آن بیست و سه نفر» را احمد یوسف‌زاده که یکی از اُسرای نوجوان بیست و سه نفره است، و حدود هشت سال در اسارت دشمن بعثی متجاوز به سر برده، بعد از آزادی، به رشتۀ تحریر در آورده است. روایت صادقانه و تاثّر برانگیز حوادث جنگ، به ویژه رویدادهای روزهای سخت اسارت، اثر را به صورت ترجمان احساسات و عواطف راوی در آورده است. نمودهای پایداری از اساسی‌ترین بن‌مایه‌های کتاب «آن بیست و سه نفر» محسوب می‌شود؛ که در این پژوهش به آنها پرداخته شده است. مهمترین مولفه‌های پایداری در این اثر عبارتند از: هویت دینی رزمندگان و مبارزان، استقامت و پایداری در برابر دشمن، الگوگیری از اُسوه‌های مذهبی عاشورا، وطن‌دوستی و تنفّر از دشمن، توسّل به ائمّه و معصومین (ع).