مدح درباری در دیوان خاقانی و متنبی

همانطور که از اسم مدح درباری پیداست، شاعر به واسطه‌ی نبوغ خود و یا با سفارش بزرگی به دربار راه پیدا کرده عموماً برای خوشایند سلطان و اطرافیان وی مدایحی را می سروده است. هم متنبی و هم خاقانی به واسطه‌ی‌ کسانی توانسته‌اند به دربار شاهان بزرگ راه پیدا کنند. خاقانی بواسطه‌ی استادش ابوالعلاء به دربار منوچهر شروانشاه راه یافت و تخلص او که حقایقی بود به خاقانی تغییر داده شد و متنبی هم بواسطه‌ی ابوالعشایر حمدانی به دربار سیف الدوله راه پیدا کرد. در طول تاریخ شعر عربی و فارسی یکی از دلایل رشد و شکوفایی شعر و ادب، وجود دربارهای پادشاهان و حمایت مادی و معنوی آنان از شاعران بوده است. بالطبع شاعران نیز سعی می‌کرده‌اند خود را به یکی از این دربارهای حامی شعر نزدیک سازند.