جایگاه پیشگیری غیر کیفری در ادبیات نمایشی (بررسی موردی واکاوی بزه دیدگی جنسی کودکان در فیلم هیس دخترها فریاد نمی زنند(.

پیشگیری از بزه، مهم‌ترین و ضروری‌ترین راهبرد نظام‌های حقوقی در جهت کاهش جرائم است؛ از‌ این‌رو سیاست‌گذاران هر نظام به تناسب خود، درصدد ارائه راه‌کارهای پیشگیرانه‌ هستند. یکی از این راه‌کارهای موثر پیشگیری در عصر حاضر، استفاده از ابزار رسانه و به تبعِ آن فیلم است که کمتر از ظرفیت آن در عصر ارتباطات استفاده می‌شود. پژوهش‌گران در پژوهش حاضر به تحلیل جرم‌شناختی، فرهنگی و اجتماعی فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» به کارگردانی خانم پوران درخشنده که دارای فیلنامه‌ای ساختارشکننانه است و موضوع حساس بزه‌دیدگی جنسی کودکان را به تصویر کشیده و جنبه حقوقی - اجتماعی دارد، می‌پردازند. بررسی این فیلم، نشان‌دهنده بالا بودن رقم سیاه در حوزه بزه‌کاری و بزه‌دیدگی بوده که ضمن نگاه آسیب‌شناسانه به پیامدهای چنین بزه‌دیدگی‌هایی واقعیت‌های تلخی را نمایان می‌سازد و فیلم حاضر با بررسی عوامل علت شناسانه وقوع حادثه را ناشی از اتفاقات دوران خردسالی مرتکب می‌داند و از این حیث کارگردان ارتباط معنا داری میان عمل ارتکابی و علوم جنایی برقرار نموده است.پژوهشگران در نهایت به دنبال علت‌یابی موضوع بزه‌دیدگی، به مسائلی هم‌چون ضعف نظام آموزشی و فرهنگی، ضعف سیاست‌گذاران تقنینی و قضایی و غفلت و بی‌توجهی والدین می‌رسند. از ‌این‌رو علاوه‌بر اتخاذ رویکرد تحلیلی - انتقادی به این مسائل، سعی بر ارائه راه‌کارهای پیشگیرانه از راه پیشگیری غیرکیفری اعم از پیشگیری اجتماعی و وضعی نموده تا به نحوی در جهت رفع این مشکلات قدم برداشته باشند و بنظر می‌رسد با اتکا به عوامل پیشگیرانه و درمان محور بالاخص برای اشخاصی که سابقه بزه‌دیدگی دارند می‌توان از وقوع چنین اعمالی در آینده جلوگیری نمود.