باز تاب مضمون شاه و گدا در آیینه ی شعر شهریار

از جمله مضامین و مباحث بسیار مهم و عرفان ساز که در کنار سایر موضوعات عرفانی ، باعث شکل گیری کاخ عظیم و پر رمز و راز عرفانی گردیده است، مبحث شاه و گدا می باشد ، که در برگ برگ کتاب پر نقش و نگار عرفان وادب عرفانی ایران زمین ، از آغاز شکل گیری آن، تاثیر عمیقی داشته ، بخش اعظمی از اندیشه های والای عرفانی را درتمامی ادوار ادبی ، بالاخص در قرون ششم و هفتم و هشتم ، ‌بخود اختصاص داده است .مضمون شاه و گدا، در آیینه ی اشعار شاعر عارف مسلک آذربایجانی ، ترجمان اسرار عوالم روحانی، حافظ ثانی ، حضرت استاد سید محمد حسین شهریار تبریزی، به اقتفای حافظ و دیگر بزرگان عرفانی ، در جنبه های مختلفی که نمونه ی آن در اشعار پیشینیان عرفانی فراوان است، هم در معنای مثبت و عرفانی و هم در معنای منفی و غیر عرفانی (عرفی) – که جنبه عرفانی آن بر جنبه غیر عرفانی آن می چربد – نشان داده شده است .