نمادهای حیوانی در شعر طنز دوره مشروطه با تکیه بر اشعار ایرج میرزا و نسیم شمال

از دیرباز، در زبان و ادبیات فارسی، معانی نمادین حیوانات مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده است و آثار ادبی فراوانی وجود دارد که به این مقوله پرداخته‌اند. به نظر می‌رسد این گونه نمادها، در اشعار طنز بیش از دیگر انواع شعر آمده باشد. ایرج میرزا و اشرف‌الدین گیلانی (نسیم شمال) از سرشناس‌ترین شاعران طنزسرای عصر مشروطه بودند که در این تحقیق به بررسی دیدگاه آنان در استفاده از نمادهای حیوانی پرداخته شده است. این تحقیق به شیوه‌ی توصیفی، تحلیلی انجام گرفته و طبق یافته‌های آن، می‌توان گفت بسامد نمادهای حیوانی در اشعار اشرف‌الدین گیلانی بسیار بیشتر از ایرج میرزا بود. همچنین مشخص شد که ایرج میرزا و نسیم شمال، هر دو از نمادهای قراردادی استفاده کرده‌اند و اثری از نمادهای ابداعی در آثار ایشان دیده نمی‌شود. علاوه بر آن، استفاده‌ی فراوان این دو شاعر از انواع نمادهای پرندگان، حیوانات و حشرات، نشانگر توجه زیاد آنها به نمادهای حیوانی بوده است.