ویژگیهای قهرمان در داستان های محمدرضا بایرامی

سرزمین ایران به دلیل پهناوری و موقعیت مکانی با ارزش از دیرباز تا به امروز با کشش‌ها و جنگ‌های فراوانی رو به رو بوده است و ایرانیان به همین سبب در عرصه پهلوانی و قهرمانی سرآمد دیگر ملت‌ها هستند. یکی از نمونه‌های این پهلوانی و قهرمانی کتاب شاهنامه فردوسی می‌باشد. صفت قهرمانی اغلب با صفت پهلوانی عجین شده و از این رو در داستان‌ها و روایات مورد توجه قرار گرفته شده است و به نیکی یاد می‌شود. هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌های قهرمان در داستان‌های محمد رضا بایرامی است. در آثار محمدرضا بایرامی قهرمان فردی با اعمال نیک و دارای صفت پهلوانی بیان شده است در صورتی که در داستان، این شخصیت محوری است که می تواند شخص خوب و بد را مورد قیاس قرار دهد. روش تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی و به شکل کتابخانه‌ای می‌باشد که پس از خواندن داستان‌ها و کتب نظری در زمینۀ ادبیات داستانی به بررسی و تحلیل ویژگی قهرمان ابعاد مختلف پرداخته شده است. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه ، مصاحبه ، مشاهده ، آزمون ، فیش ، نمونه‌برداری و غیره می‌باشد. نگارندگان پس از بررسی داستان های محمدرضا بایرامی به این نتیجه دست یافتند که در این داستان‌ها ، شخصیت یابی و شخصیت پردازی قهرمان و خوی و رفتار اجتماعی آن مورد بحث وبررسی قرار گرفته است و مفاهیمی مانند دانایی ، عدالت ، راستگویی ، قناعت ، کمک به هم‌نوع ، ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ، برعهده گرفتن کارها و کمک کردن ، حرف شنوی ، شجاعت ، مودب بودن و ... از جمله مفاهیمی است که بیشترین بسامد را در آثار نویسنده دارد .