تاریخ بیهقی و هویت ملی

تاریخ بیهقی روایتی از تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران زمین در سده‌های میانه است. بدین سبب می توان مظاهری از هویت فرهنگی را در آن واکاوی کرد. بیهقی در زمانه ای به سر می برد که روزگار استیلای ترکان غزنوی بود و به سبب زمینه و زمانۀ تاریخی، از جهت نژادگی از یک سو، و اطاعت از خلیفگان عباسی، از سوی دیگر، شاکله های هویت ملی در نگاه غزنویان رو به افول بود. بیهقی نیز برخاسته از این مکتب و روزگار است و طبیعی است که عناصر قوام بخش هویت ایرانی، به تمامی، در آثار او نمود نداشته باشد و سویه های تبیین شرعی و سیاست عربی در قیاس با هویت ایرانی، مشهود به نظر آید؛ اما با این حال، برخی از جنبه های هویت ایرانی در تاریخ بیهقی نمودار است که از مهم ترین آن ها، زبان فارسی و هویت زبانی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در روزگار گسترش زبان عربی و رواج واژگان ترکی و بیگانه، بیهقی زبان فارسی را تثبیت کرد. اشارات مستمر بیهقی به آداب و رسوم ایران باستان و ذکر پادشاهان کهن ایران، از دیگر مولفه های هویت فرهنگی تاریخی قوم ایرانی است که در تاریخ بیهقی با آن مواجهیم.

beyhaqi history and national identity

beyhaqi history is a narrative of the political, social and cultural history of iran in the middle ages. for this reason, manifestations of cultural identity can be analyzed in it. beyhaqi lives in a time when the ghaznavid turks conquered, and due to the historical background and time, due to ethnicity on the one hand, and obedience to the abbasid caliphs, on the other hand, the forms of national identity in the eyes of the ghaznavids it was declining. beyhaqi also originated from this school and era, and it is natural that the elements of iranian identity are not fully reflected in his works, and the strains of sharia interpretation and arab politics are evident in comparison with iranian identity. however, some aspects of iranian identity can be seen in the history of beyhaghi, the most important of which is the persian language and linguistic identity. the results of this research showed that in the era of the expansion of the arabic language and the spread of turkish and foreign words, beyhaqi established the persian language. beyhaqi s continuous references to the customs of ancient iran and the mention of the ancient kings of iran are other components of the cultural-historical identity of the iranian people that we encounter in beyhaqi s history.