بررسی روانکاوانه شخصیت‌های گردآفرید شاهنامه و مهری منظومة کوراوغلی براساس نظریه‌های آدلر و فرانکل

نقد ادبی روانکاوانه، یا نقد روانشناختی، گونه‌ای از نقد ادبی است که در آن روش‌ها، مفاهیم، نظریه‌ها و فرم‌های به کار رفته متاثر از سنت روانکاوی فروید بیان می شود. از همان بدو پیدایش روانکاوی، خوانش روانکاوانه نیز در محافل ادبی مغرب زمین رایج شده اکنون یکی از رویکردها و روش‌های اصلی نقد ادبی محسوب می‌شود. در این شیوه از نقد ادبی به متن به مثابه یک رویا می‌نگرند و منتقد به تاویل آن می‌پردازد تا به لایه‌های نهفته آن پی ببرد و در واقع متون ادبی را که در بارۀ شخصیت انسانهاست بهتر تحلیل می کند . این مقاله از یک سو مهری منظومة کوراوغلی را با داستان گردآفرید شاهنامه مقایسه کرده از سوی دیگر شخصیت این دو زن را با نظریه‌های روانشناسانه آدلر و فرانکل مورد تحلیل روانکاوانه قرار می‌دهد. گردآفرید جنگاور و مهری صلح‌جو هر دو، شخصیتی قابل احترام دارند که ضمن داشتن زیبایی درون و برون، به خود استعلایی یا «به فرا رفتن از خود» رسیده اند، با آینده‌نگری، به نجات قوم خود می‌اندیشند، اولی با از خود فراروندگی و کتمان عشق خود و ایثار آن برای قوم خود و دیگری با رسیدن به معشوق و وسیله قرار دادن آن جهت برطرف کردن کدورت‌ها خودشکوفایی را تجربه می کنند.