بایوسایبرنتیک، مبنای کنترل‌های نوین در حوزه‌ی زیستی

متاثر از تحولی که دانش سایبرنتیک در سایر دانش‌ها ایجاد نمود، منطق کنترل پدیده‌های هوشمند مبتنی بر اصالت جریان اطلاعات به اکثر دانش‌ها راه یافت و الگوی منطقی آنها را تغییر داد. زیست‌شناسی، یکی از مهم‌ترین حوزه‌های متاثر از سایبرنتیک است که حاصل آن از اواخر دهه‌ی 1970 با عنوان بایوسایبرنتیک شناخته می‌شود. منظور از بایوسایبرنتیک، دانش جدیدی است که در هر سه حوزه‌ی مفاهیم، نظریات و روش‌شناسی‌، به‌دنبال شناسایی و شناخت سیستم‌های فرماندهی و کنترل موجودات زیستی از درون و بیرون آنهاست تا بتواند از این طریق، کنترل را بر آن پدیده‌ی زیستی اعمال نماید. بایوسایبرنتیک علاوه بر بررسی منطق فیزیکی و کارکرد فرماندهی و کنترل در موجودات زیستی، به بررسی هویت متافیزیکی و علل ترنس‌فیزیکی پدیده‌های زیستی نیز می‌پردازد. یکی از مهم‌ترین نقاط اتکای علمی و عملی بایوسایبرنتیک، حوزه‌ی دانش‌های همگرا است که از چهار دانش نانو، بایولوژی، تکنولوژی اطلاعات و دانش شناختی تشکیل شده است. ساخت مصنوعی پدیده‌های زیستی، ساخت مسیرهای زیستی جدید، ایجاد بیماری‌های نوین و کاملاً متفاوت، طرح‌ریزی انسان از حیث فرماندهی و کنترل مبتنی بر ژنوم نمونه‌هایی از دستاوردهای دانش بایوسایبرنتیک در حوزه‌ی فرماندهی و کنترل زیستی هستند.