بنیاد و چارچوب دانش سایبری اسلام

جهان کنونی سامانه‌ای پیچیده است و برای زندگی و برازندگی، باید بتوان به سامانه‌ی پیشرفته‌ی تراز رسید. این نوشتار در پی نشان‌دادن بنیاد و چارچوب دانش سایبری پیشرفته‌ی اسلام (ابرفقه) با روش فقهی است که با پیوند دو دستگاه خوانشگر (استنطاق) اجمالی و تفصیلی، به کشف سامانه تراز و پیشرفته‌ی اسلام می‌پردازد. هسته‌ی بنیادین سامانه‌ی پیشرفته‌ی اسلام، پنج لایه‌ی «عقل، فکر، قلب، حس و عضو» دارد و پیوند میان آنها، امام – مامومی است. این سامانه، هم در درون و هم در پیوند با دیگر سامانه‌ها، ساختار «برخال»ی دارد. ابرفقه، هندسه سامانه و ساماندهی جهان را شناخت‌پذیر و پیشرفته می‌کند. از آنجا که دانش سایبری، نرم‌افزار ساماندهی سامانه‌ها از راه دستیابی به نقشه‌ی کارکرد و یا شناخت ساخت‌وبافت سامانه‌ها است، بسته به شرایط سامانه‌ها، گرانی‌گاه عناصر کارا در مهار و فرمانروایی نیز دگرگون می‌شود. با کمک دستگاه پیشرفته‌ی سایبری اسلام، دستگاه سایبری دیگران را کاوش کرده، به پیش‌بینی رخدادها می‌رسیم و از چنبره‌ی شناخت پسینی پدیده‌ها رها می‌شویم. تولید دانش همراه با کشف گستره‌های تازه و ساخت واژگان تازه است و در این نوشتار نیز به تناسب کشف یک گستره‌ی دانشی، ناگزیر به واژه‌سازی هستیم.