بررسی معرفت شناختی شرایط مرجعیت فقهی با تاکید بر نقش عوامل اثر گذار بر باور

در فقه شیعی شرایطی برای عالمی که محل رجوع عموم مردم قرار می گیرد بیان شده است که منحصر در ویژگی های علمی و معرفتی نیست بلکه برخی خصوصیات غیر معرفتی نیز برای مرجعیت ذکر شده است، آیا این شرایط، تعبّدی اند یا بر اساس نتایج معرفتی ای که به دنبال دارند وضع شده اند؟ اگر تاثیر معرفتی این عوامل ثابت شود ممکن است با توجه به ملاک فوق، شرایط مرجعیت را مورد بازنگری قرار داد؟ به نظر می رسد با توجه به تاثیر این شرایط در باورها می توان گفت این عوامل علاوه بر اینکه از رجوع به افرادی که تعمدا در فقه انحراف بوجود می آورند جلوگیری می کند مانع از این می شود که فقیه تحت تاثیر این عوامل، از حقیقت دور شده و باورهای نادرستی پیدا کند هرچند در این اشتباه تعمّد نداشته باشد. بررسی نقش عوامل مختلف بر معرفت فقیه، زاویه جدیدی را در تعیین و تنقیح شرایط مرجعیت و احراز اعلمیت می گشاید.

epistemological examination of the conditions of jurisprudence authorities with an emphasis on the role of effective factors on their beliefs

in shi’a jurisprudence, conditions have been expressed for a jurisprudent, as a reference of the public, which are not limited to scientific and epistemological properties, i.e., some non-epistemological properties are also mentioned for authorities. are these conditions embedded or based on the epistemic results that they have? if the epistemic influence of these factors is proven, considering the above criteria, is it possible to revise the conditions of authority? it seems that considering the effect of these conditions in beliefs, this can be said such factors prevent referrals to those who purposely create distortions in jurisprudence, and also prevent the jurisprudent from being influenced by these factors, getting away from the truth and going towards false beliefs. investigating the role of various factors on the knowledge of the jurisprudents introduces a new insight into the determination and enrichment of the conditions of authorities and authentication.