شلایرماخر و تکثرگرایی دینی

شلایرماخر پس از عصر روشنگری و اشکالاتی که توسط هیوم و کانت به اصل متافیزیک وارد شد و اشکالاتی که توسط نقادان جدید کتاب مقدس به دین وحیانی وارد شد، تلاش کرد که قرائت و بیانی نو از اصل دین و دین مسیحی ارائه دهد که از این اشکالات در امان باشد. او عقاید و اعمال را خارج از دین می‌شمارد و می‌گوید گوهر دین «مواجهه با بیکرانه» است و این مواجهه در همه ادیان وجود دارد. از این رو کسانی او را تکثرگرا به حساب آورده‌اند. اما آیا شلایرماخر واقعا تکثرگرا است یا انحصارگرای معتدل؟ این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی در پی اثبات این است که او یک‌ انحصارگرای معتدل است ونمی‌تواند از اشکالات انحصارگرایی بگریزد. شلایرماخر مسیحیت را از این جهت متفاوت با دیگر ادیان می‌داند که در آن مواجهه با بیکرانه بهتر و بالاتر از دیگر ادیان صورت می‌گیرد و رستگاری بهتر محقق می‌شود.سخن این نوشتار این است که شلایرماخر در هدف خود موفق نیست.

schleiermacher and religious pluralism

after the age of enlightenment and the problems introduced by hume and kant to the principle of metaphysics and the problems introduced by the new critics of the bible to the revealed religion, schleiermacher tried to present a new reading and expression of the principle of religion and christian religion, which is free from these problems. be safe he considers beliefs and actions outside of religion and says that the essence of religion is &confrontation with the infinite& and this confrontation exists in all religions. therefore, some have considered him a pluralist. but is schleiermacher really a pluralist or a moderate exclusivist? this article, using a descriptive-analytical method, seeks to prove that he is a moderate monopolist and cannot escape the problems of monopolism. schleiermacher considers christianity to be different from other religions in that it confronts the infinite better and higher than other religions and achieves better salvation. the words of this article are that schleiermacher is not successful in his goal.