خودمداری اجتماعی دانشجویان در گذار به جوانی: یک نظریه زمینه‌ای

زمینه و هدف: جوانان سرآمدان تغییر در هر جامعه‌ای هستند. در این میان، جوانان دانشجو از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. آنان در طی چند دهة اخیر، منادیان اصلی تغییر در جامعه بوده‌اند. در طی همه‌گیری کووید 19 زندگی آنان هرچه بیشتر شبکه‌ای‌تر شد و ارتباطات آنان در عین رشد و گستردگی، مجازی‌تر شد. این وضعیت زندگی، آنان را دچار پارادوکس خاصی کرد که در عین شبکه‌ای‌بودن، خودمدارتر گشته بود. روش و داده‌ها:  گردآوری دادها با استفاده روش نظریة زمینه‌ای انجام شد. در‌این‌مسیر، دانشجویان 19-18 ساله نورود به دانشگاه به عنوان جامعه هدف پژوهش حاضر انتخاب شدند. با توجه به حساسیت نظری پژوهش، مصاحبه‌هایی عمیق با 20 نفر از آنان با استفاده از نمونه‌گیری نظری صورت پذیرفت. یافته‌ها: یافته‌ها در قالب 12 مقوله اصلی شامل پروبلماتیک چهره در بلوغ، پروبلماتیک اعتمادبه‌نفس، بسترهای ارتباطی، خودمداری، انفعال‌گرایی، حل مساله و ... بود. جوانان پژوهش حاضر مسیری را طی می‌کنند که در آن پیچیدگی زندگی اجتماعی پررنگ است و ویژگی اصلی آن عدم تعین است. به‌همین‌دلیل مسیرهای انتخابی آنان به خودمداری در عین ارتباطات گسترده ختم می‌شود. بر اساس این مقولات مدل پارادایمی و نظریة تجربی ارائه شد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن است که جوان، در مرکز کشاکش پویایی‌های عاملیّت و ساختار قرار دارد. جوانان سعی می‌کنند، علی‌رغم فشارهای محدودکنندة سیستماتیک، فضاهای تعاملی خود را بسازند، ریسک کنند، بسترها و شبکه‌های ارتباطی خود را داشته باشند که تا حد زیادی در این امر موفق بوده‌اند. 

social self-control among junior university students in transition to youth: a contextual theory

background and aim: young individuals are recognized as the leading agents of societal change over the last severaldecades. with the onset of the covid-19 pandemic, their lives have become increasingly intertwined with digitalnetworks, leading to a growth in virtual communication. this shift has introduced a paradoxical aspect to their lives,where, despite being more connected, they have become more centered on self-orientation.methods and data: to investigate this issue, the systematic grounded theory approach was employed. the sampleconsisted of yazd university students in their junior year, aged between 18 and 19. based on theoretical sensitivity ofthe research, in-depth interviews were carried out with 20 selected individuals through theoretical sampling.findings: the findings were in the form of 12 main categories, including problematic self-image, self-confidencechallenges, communication context, self-control, passivity, problem solving, etc. these young people went through atrajectory characterized by the complexities and uncertainties of societal life. as a result, their chosen trajectoriesresulted in self-restraint even with extensive social relationships. a paradigmatic model and substantive theory havebeen developed from these categories.conclusion: young adults stand at the forefront of the dynamics tension between agency and structure. they try tobuild their own spaces for interaction, take risks, and develop their own platforms and communication networks, despitethe systematic limiting pressures. to a significant degree, they have been successful achievement in these efforts.