کاربست تکنیک چیدمان فضایی جهت بازآفرینی و هویت‌بخشی کالبدی محلات شهری (نمونه موردی: محله عسگرخان شهر ارومیه)

محله‌های شهری که سلول‌های خرد شهری محسوب می‌شوند، به مرور زمان چالش‌هایی را از سر می‌گذرانندکه یکی از اساسی ترین این چالش‌ها، دگرگون شدن چهره محله از طریق تغییر کالبدی بدون در نظر داشتن مورفولوژی شهری و تاریخ محلات قدیمی، سکونت افراد جدید در محله بدون داشتن هیچ حس تعلقی به محله و آشنایی با گذشته و تاریخ محلات، بحران هویتی و نابودی شخصیت قدیمی محلات در اثر توسعه نامتناسب فضایی می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی رابطه بین هویت و تغییرات کالبدی محله عسگرخان ارومیه و هویت‌بخشی محله با استفاده از روش چیدمان فضایی می‌باشد. نوع تحقیق کاربردی بوده و روش آن توصیفی- تحلیل است. جهت گردآوری داده‌ها از روش مطالعات کتابخانه‌ای- اسنادی و میدانی بهره گرفته شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین) و آمار استنباطی در نرم افزارهای excel و spss و روش چیدمان فضایی در نرم افزارهای depth map وqgis استفاده شد. یافته های پژوهش بر اساس همبستگی به دست آمده از آزمون پیرسون (0/446) و همچنین سطح معنی داری (sig: 0.000)، حاکی از رابطه خطی و مثبت بین هویت محله و شاخص‌های کالبدی در محله است. بر اساس آنالیز تکنیک چیدمان فضایی نیز مسیرهای مهم محله در سه تیپ تقسیم بندی شده و جهت ارتقای وضعیت کالبدی و تقویت ارتباطات اجتماعی و هویت و حس تعلق در محله در بعد کالبدی از جمله ارتقای کمی و کیفی کاربری‌ها، قرارگیری عناصر و نشانه‌های محلی در کنار مسیرهای مهم محله، ایجاد ارتباط بین گذشته و حال از طریق عناصر واسط و .... پیشنهاد گردید.

application of spatial arrangement technique for reconstruction and physical identification of urban neighborhoods (case study: asgarkhan neighborhood of urmia)

urban neighborhoods, which are considered as micro-urban cells, face challenges over time, one of the most fundamental of which is the transformation of the neighborhood through physical change without considering the urban morphology and history of old neighborhoods, new people living in the neighborhood without there is no sense of belonging to the neighborhood and familiarity with the past and history of neighborhoods, identity crisis and the destruction of the old personality of neighborhoods due to disproportionate spatial development, which leads to the loss of social relations and sense of belonging in the neighborhood. the purpose of this study is to evaluate the relationship between identity and physical changes in asgarkhan neighborhood of urmia and the identity of the neighborhood using the spatial arrangement method. the type of research is applied and its method is descriptive-analytical. in order to collect data, the method of library-documentary and field studies has been used. to analyze the data, descriptive statistics (mean) and inferential statistics (pearson test) were used in excel and spss software and spatial arrangement method was used in depth map and qgis software. findings based on the correlation obtained from pearson test (0.446) and also the level of significance (sig: 0.000) indicate a linear and positive relationship between neighborhood identity and physical indicators in the neighborhood. based on the analysis of spatial arrangement technique, the important routes of the neighborhood are divided into three types, and based on that, in order to improve the physical condition and strengthen social relations and identity and sense of belonging in the neighborhood in the physical dimension, including improving the quantity and quality of uses, placing local elements and signs next to important neighborhood routes, creating a connection between past and present through intermediate elements. and .... was suggested.