نقش خود تعیین گری در پیش‌بینی آمادگی برای تغییر در دانشجویان

مطالعه حاضر باهدف نقش خود تعیین گری در پیش‌بینی آمادگی برای تغییر در دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد کرج در سال تحصیلی 1402-1401 بودند،100 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه‌های خود تعیین گری دسی و ریان (2000)، پرسش‌نامه آمادگی برای تغییر مصباحی و همکاران (1399) بودند. در تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان با نرم‌افزار spss نسخه 22 استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین خود تعیین گری و مولفه‌های آن با آمادگی برای تغییر مثبت و معنی‌دار می‌باشند و مثبت بودن ضرایب به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که بین خود تعیین گری و آمادگی برای تغییر ارتباط مستقیم وجود دارد (01/0>p). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که خود تعیین گری به شکل مثبت و معنی‌داری آمادگی برای تغییر را پیش‌بینی می‌کنند.