تاثیر ارتباطات دو سویه و اعتمادسازی بین صنعت و دانشگاه با نقش میانجی سرمایه های انسانی بر بهبود تولید در شرکت های متوسط ایران

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ارتباطات دو سویه و اعتمادسازی بین صنعت و دانشگاه با نقش میانجی سرمایه های انسانی بر بهبود تولید در شرکت های متوسط ایران انجام شد. این مطالعه ازنظر پارادایم، چارچوب نظری و دیدگاهی، و از نوع پژوهش‌های کمی و اکتشافی است، و به لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است. این مطالعه در طی سال های1400-1399 انجام شده است. از روش اسنادی و میدانی استفاده شد. برای تعیین حجم نمونه آماری از فرمول کوکران بهره گرفته شد و چون حجم جامعه از نوع نامعلوم بود، 384 مدیر شرکت انتخاب شدند. پرسش نامه محقق ساخت برای مهارت‌های ارتباطات دو سویه (4 گویه)، اعتماد سازی (4 گویه)، سرمایه های انسانی (6 گویه)، و تولید (4 گویه) تدوین شد. اثر استاندارد مستقیم ارتباط دوسویه بر بهبود تولید (035/0 p= ،32/0= β) و اعتمادسازی بر بهبود تولید (021/0 p= ،35/0= β) معنادار گردید. نتایج همچنین نشان می دهد زمانی که متغیر سرمایه انسانی به عنوان میانجی بین ارتباط دوسویه بر بهبود تولید عمل می کند، این اثر معنی دار بود و ارتباط رد نمی شود (001/0 p= ،46/0= β). با این حال نتایج نشان داد که اعتمادسازی از طریق سرمایه انسانی تاثیر معنی-داری روی بهبود تولید داشتند (001/0 p= ،53/0= β). در مجموع، ارتباطات دو سویه و اعتمادسازی از طریق سرمایه های انسانی روی بهبود تولید اثر معنی داری داشتند.

the effects of two-way communications and trustbuilding between academic and industry with mediating role of human capitals on improvement of production in medium companies in iran

this study was conducted to investigate the effects of two-way communications and trust-building between academic and industry with mediating role of human capitals on improvement of production in medium companies in iran. this theorical study was quantitiative and applied. the current study was conducted in 2020-2021 years. to determine sample size, cocrane formula was used and because population size was unclear, 384 managers were selected. a made-questinonarie for two-way communications (n=4), trust-building between academic and industry (n=4), human capitals (n=6) and improvement of production (n=4) were designed. the results showed that direct effects of two-way communications on improvement of production (β=0.32, p=0.035) and trust-building on improvement of production (β=0.35, p=0.021) were significant. the results also showed that when human capitals were mediating variables, indirect effects of two-way communications on improvement of production (β=0.46, p=0.001) and trust-building on improvement of production (β=0.53, p=0.001) were significant. in conclusion, the effects of two-way communications and trust-building between academic and industry with mediating role of human capitals were significant on improvement of production in medium companies in iran.