مروری بر نقش معماری اصیل ایرانی در ایجاد سلامت روان

انسان با محیط اطراف خود ارتباط برقرار می‌کند و محیط می‌تواند تاثیر مستقیمی بر روان انسان و احساس رضایت او از محیط بگذارد، متاسفانه طراحان بدون هیچ توجه‌ای به نیازهای انسان و در نظر گرفتن نیازهای روانی او دست به طراحی می‌زنند که باعث می‌شود تاثیرات سوء بر روی روان شهروندان وارد شود. این پژوهش در جستجوی بایسته‌های معماری اصیل ایرانی، متناسب با نیاز معاصر و احیای ارزش‌های معماری اصیل ایران (متغیر مستقل) توام با آرامش (متغیر وابسته) می‌پردازد. مطالعه‌ی حاضر، با هدف تبیین شاخصه‌ها و شناخت ویژگی‌های معماری اصیل ایرانی که نقش مهم و تاثیرگذار بر آرامش و سلامت روانی کاربران آن داشته، انجام گرفته است. این تحقیق به لحاظ هدف، ماهیتاً کاربردی، با شالوده‌ای انسجام بخش و رویکردی تفسیرگرایانه، به شیوه تحلیلی تفسیری؛ و رویه‌های کتابخانه‌ای و الکترونیکی، بایسته‌های معماری اصیل ایرانی را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد. نتایج نشان از این دارد که شناخت و اجرای عناصر شکل دهنده کالبدی معماری اصیل ایرانی در آرامش کاربران خویش نقش اساسی و تاثیرگذار را داشته‌اند و معماری معاصر نتوانسته آن را حفظ نماید و مدرنیسم به معنی فراموش کردن منش خودی و ابتنای به تفکر غرب در روندی جبری و فرسایشی سیطره‌ی خود را بر معماری خانه‌ی ایرانی گسترده است.