تحلیلی بر نمایشنامه‌ی مرگ یزدگرد

مطالعات، تحلیل‌ها و نقدهای انجام شده بر نمایشنامه “مرگ یزدگرد” نشان می‌دهند که پایان سلسله ساسانیان و مرگ یزدگرد سوم، در هاله‌ای از ابهام، انتخاب هوشمندانه‌ای توسط بهرام بیضایی برای نگارش نمایشنامه‌ای پسامدرن در زمان صفر و قابل انطباق با هر زمان از تاریخ است که حکومت پادشاهان با سلطه ادیان خاتمه می‌یابند. توجه به دیگر آثار بیضایی و جریان فکری او از دوران قبل انقلاب 57 ایران و همچنین بررسی متن نمایشنامه ، نشان می‌دهد آنچه که بعنوان محور اصلی اثر در زیر متن نمایشنامه مورد بحث قرار گرفته است، جایگاه زن در دوران قبل از انقلاب و هشدار و پیامی است که به زن ایرانی برای سرنوشت مبهم او در دوران پس از انقلاب، داده‌ است. در این نمایشنامه تلاش شده با یادآوری نقشهای متعدد زن در جامعه، مانند مادر، همسر وفادار، همسر خیانتکار، روسپی و شخصیتی که در جامعه مورد اهانت بوده است، مخاطبِ زنِ جامعه ایرانی را متوجه شرایط نابسامانش کرده و تصویری از آینده‌ی مبهمی که متعاقبا باید منتظرش باشد، در ذهن او ترسیم نماید. زن در هاله‌ای از ابهام و تیرگی قرار گرفته و راهکاری نیز بجز برتر بودن از مرد به او نشان داده نمی‌شود. در این اثر نیز مانند دیگر آثار زن‌محور بیضایی ، جایگاه آقایی برای زنان این مرز و بوم پسندیده شده است.