آینده پژوهی تاثیر هنرهای بومی_منطقه ای در ایجاد حس تعلق به مکان در فضای شهری

امروزه واکنش‌های شهروندان در مواجهه با فضای شهری، وابستگی بسیاری به فاکتورهای متفاوت مکان دارد که استفاده مکرر و رضایت از محیط را برای آنها به ارمغان می‌آورد. این فاکتورها می‌بایست دارای تطابق بسیاری با ویژگی‌های هر منطقه ‌باشد تا بتواند تاثیر بیشتری بر شهروندان همان منطقه بگذارد. گرافیک محیطی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در بستر شهرها، با در نظر گرفتن و طراحی عناصری جهت خوانایی بیشتر محیط برای شهروندان نقش به سزایی در ایجاد حس تعلق به مکان در فضای شهری برای شهروندان ایفا می‌کند. آینده پژوهی و شناسایی عواملی که باعث تقویت ارتباط شهرواندان با محیط‌های شهری شود، می‌تواند تاثیر به سزایی بر عملکرد فضاهای شهری داشته باشد و فرد را مجاب به استفاده مجدد از فضای شهری کرده و در او ایجاد حس تعلق به مکان کند. در این مقاله سعی می‌شود تا به روشی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه، به آینده‌پژوهی تاثیر هنرهای بومی- منطقه‌ای که وابسته به فرهنگ و هویت هر منطقه می‌باشد، و تحلیل تاثیر این هنرها در ایجاد حس تعلق به مکان شهری پرداخته‌ شود و میزان این تاثیر پذیری را با توجه به فاکتورهای آینده پژوهی در شهرها بررسی نماید. در نهایت با جمع‌بندی داده های به دست آمده به روشی کیفی، به این نتیجه دست یافته می‌شود که آینده پژوهی شهری، در جهت ایجاد حس تعلق به مکان شهری، با استفاده از گرافیک محیطی، رابطه مستقیمی با استفاده از المان‌های هنرهای بومی_منطقه‌ای در سطح شهرها دارد. به طوری که هر چه میزان استفاده از المان‌های هنرهای بومی در سطح شهرها بیشتر باشد، میزان ایجاد حس تعلق به مکان شهری نیز افزایش می‌یابد.