تحلیل عناصر نمادین در صنایع دستی ایران هخامنشی با تکیه بر نقوش مربوط به حیوانات (گاو)

هنر دوران هخامنشی به عنوان چکیده ای از هنر تمامی اعصار ایران به شمار می رود. یکی از مشخصات هنر هخامنشی نقوش تزئینی آن است که تاثیر عمیقی بر هنر ادوار و ملل مختلف تاریخ گذاشت. می دانیم که در روزگار هخامنشی برخی حیوانات و پرندگان مقدس شمرده می شد هنرمندان نقش آن ها را سمبل قرار داده و روی دیوارها، کاخ ها و معابد بصورت نقش برجسته عرضه می کردند .این پژوهش با هدف تحلیل عناصر نمادین در صنایع دستی ایران هخامنشی با تکیه بر نقوش مربوط به حیوانات(گاو) صورت گرفته است .و نتایج و تحلیل ها حاکی از آن است که کهن الگوی گاو یکی از نمادهای مبین گره های موجود در قسمت تیره روان انسان(سایه) است که طی مراحل قهرمانی اسطوره ای در فرایند رشد فردیت توسط انسان قهرمان قربانی می شود. در این فرایند قهرمان بر سایه خویش چیره گشته و پس از تکمیل فرآیند خودشناسی، به دوران پختگی و سرآغاز کمال راه می یابد. البته نتایج حاصل از کاربرد این روش ها قطعیتی ندارند و قابل نقد و بررسی می باشند.بر اساس منابع کهن اساطیری ایران آیین قربانی بر اساس اصل تکرار آیین ازلی و به منظور نیرو دادن به خورشید برای اطمینان از گردش به موقع روز و سال و ماه انجام می شده است.