کارآفرینی در صنعت نفت و ارتقا دانشگاه کارآفرین، ضرورت توسعه اقتصادی ایران

این مقاله‏‌، بررسی رابطه مراکز علمی، پژوهشی و تحقیقاتی وابسته به وزارت نفت ایران و صنایع و گروه های تولیدی و خدماتی فعال در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی شامل بخش خصوصی و بخش عمومی وابسته به سازمان ها و نهادهای دولتی را از طریق مطالعات توصیفی به منظور دستیابی به دانشگاه کارآفرین دنبال می نماید. سیمای کلی صنعت نفت، گاز و پتروشیمی و امکانات و توانمندی های آنها بر اساس میزان ذخایر نفت و گاز کشور تشریح و از سوی دیگر روند توسعه دانشگاه و پژوهشگاه صنعت نفت در روند تکاملی منتهی به دانشگاه های کارآفرین بررسی شده است. نتیجه این بررسی با مقایسه تطبیقی با دانشگاه کمبریج انگلستان نشان می دهد، پیوند دانشگاه و پژوهشگاه صنعت نفت با مراکز تولیدی و خدماتی صنایع نفت، گاز و پتروشیمی می تواند کشور را صاحب دانشگاه نسل سوم و پیشرو در قلمرو اشتغال آفرینی، نماید. چرایی ضرورت سیاست اشتعال آفرینی ایران بر پایه دانش، در فرایند توسعه، از طریق مطالعه تاریخی و تطبیقی سیاست ها و نتایج بدست آمده از کشورهای مشابه با اقتصاد ایران از نظر برخورداری از ذخایر نفت، پاسخ داده شده است. تولید دانش بنیان آخرین پله از نردبان رشد است. در سیاست گذاری برای توسعه می توان از فراگردهای کاربر یا سرمایه بر استفاده کرد. مطالعات جمعیت شناسی نشان می دهد، سیاست گذاری بر مبنای تولیدات کاربر مناسب اقتصاد ما است. فضای کسب و کار در بعد عرضه انرژی و محصولات شیمیایی و پتروشیمی و در بعد تقاضا از طریق تقاضا برای کالاها و خدمات مورد نیاز صنعت، نشان می-دهد ظرفیت و توان تبدیل دانشگاه صنعت نفت به یک دانشگاه پیشرو در حوزه اشتغال آفرینی وجود دارد.