استفاده از روش های نوین برنامه ریزی جهت بهینه سازی مصرف سوخت شبکه انتقال گاز کشور

شبکه انتقال گاز ایران به طول حدود 38000 کیلومتر هشتمین شبکه طویل انتقال گازی دنیاست و به لحاظ قرارگیری تعداد 137 ایستگاه های تقویت فشار یکی از پیچیده ترین شبکه های انتقال گاز دنیا را داراست. بالطبع سوخت مصرفی در این ایستگاهها به لحاظ حجمی، میزان قابل توجهی از سبد انرژی کشور را دارا می باشد. به جهت گستردگی خطوط و ایستگاهها روشهای انتقال متفاوت مصرف های مختلفی از انرژی را به دنبال خواهد داشت. در حال حاضر جهت رسیدن به فشار مورد نظر در خطوط انتقال پارامترهای عملیاتی به صورت تجربی توسط دیسپچینگ تعیین می گرددکه این موضوع مسلما میزان بهینه مصرف سوخت را به همراه ندارد.در این مقاله سعی گردیده است با استفاده از ابزارهای نوین برنامه ریزی( برنامه نویسی) شاخص محاسباتی جهت تعیین مصرف بهینه سوخت تعیین گردد. این شاخص با نام شدت انرژی مصرفی و با تابع هدف نسبت سوخت و انرژی مصرفی بر حجم گاز انتقال یافته در مسافت معین تعریف می گردد. به جهت اطمینان از دقت و سرعت محاسبات مدل برنامه نویسی (برنامه ریزی) پویا استفاده گردیده است. با اجرای مدل بهینه سازی و در نظر گرفتن پارامترهای دمایی و فشاری به میزان بهینه سوخت مصرفی دسترسی می یابیم. در ادامه با مقایسه روش بهینه و مقادیر واقعی سوخت مصرفی درمی یابیم که کاهش سوخت مصرفی ایستگاهها تا حدودی محتمل می باشد.