بررسی عوامل موثر در انتقال مهارت از شرکت های دانش بنیان به صنایع نفت و گاز

هدف از این مقاله ارائه یک مدل مفهومی برای انتقال مهارت از طریق شرکت های دانش بنیان به صنایع نفت و گاز ایران میباشد. انتقال مهارت دارای عوامل مختلفی است که بر عملکرد موثر آن تاثیر قابل توجهی خواهند داشت. علاوه بر این، در این مقاله عملکرد انتقال مهارت و رابطه آن با حمایت دولت، زیرساخت ها، فضای انتقال مهارت و توانایی یادگیری مهارت بررسی شده است. در گذشته فناوری از طریق شرکت های خارجی وارد صنایع نفت و گاز شده است اما امروزه انتقال فناوری و مهارت از شرکت های دانش بنیان داخلی به صنایع نفت و گاز ضروری است. یک مدل شامل سه عامل موثر در توانمند سازی فرآیند انتقال مهارت یعنی پشتیبانی دولت، ویژگی های میزبان مهارت و قابلیت یادگیری فناوری توسط صنایع نفت و گاز بررسی گردید. نتایج حاکی از آن است که عامل حمایت دولت (حمایت دولتی، قوانین و مقررات، استراتژی صنعت نفت، استانداردهای بین المللی کیفیت و فناوری اطلاعات) وعامل توانایی یادگیری فناوری (نظارت، کار تیمی، جذب، آموزش و دانش فنی افراد) به عنوان عوامل کلیدی برای انتقال مهارت از طریق شرکت های دانش بنیان به صورت موثر به صنعت نفت و گاز میباشند.