انتقال فناوری و توسعه ظرفیت‌های فناورانه در صنعت‌ نفت از منظر حقوق و قراردادهای نفتی، ارائه توصیه سیاستی

با توجه به اهمیت و جایگاه فناوری و فعالیت‌های نوآورانه در صنعت نفت و گاز کشور به عنوان موتور محرک اقتصاد و توسعه، همواره این مساله در قراردادهای بین الملی نفت و گاز حضور پررنگی داشته است. به همین منظور لازم است تا در نخستین گام به بررسی وضعیت فعلی نوآوری در سطح بنگاه و سازمان و همچنین شناسایی و احصاء موانع پیش روی توسعه فناوری از دیدگاه قراردادی پرداخت و در گام دوم به دنبال سیاستگذاری هدفمند به منظور دستیابی به اهداف راهبردی آن حرکت نمود. هدف از انجام این پزوهش، بررسی و احصاء چالش‌های پیش روی صنعت نفت و گاز ایران در عرصه انتقال فناوری و توسعه ظرفیتهای فناورانه است. بدین منظور پس از بررسی روند قانونگذاری در صنعت نفت و گاز پیرامون مساله فناوری و انتقال آن، ضمن بررسی و تدقیق در شروط قراردادی مرتبط با انتقال فناوری در صنعت نفت، از منظر حقوق و قراردادهای نفت و گاز به ارائه راهکارهای سیاستی به منظور رفع چالش‌ها و ارتقای ظرفیت‌های نوآورانه و فناورانه این صنعت می‌پردازیم. روش انجام این پژوهش، توصیفی-تحلیلی و روش اصلی جمع آوری اطلاعات، کتابخانه‌ای بوده و از تجزیه و تحلیل و استدلال‌های عقلی، اصول و قواعد حقوقی نیز بهره گرفته‌ شده‌است.