الگوی اشتغال‌پذیری دانش‌آموختگان تربیت بدنی

این پژوهش با هدف تدوین الگوی اشتغال‌پذیری دانش‌آموختگان تربیت‌بدنی و روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی برنظریه‌پردازی داده بنیاد می‌باشد. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه‌های نیمه ساختار یافته و تحلیل اطلاعات از روش اشتراوس و کوربین و مدل پارادایمی انجام گرفت. جامعه آماری در این تحقیق شامل اعضای هیات‌علمی، دانشجویان و دانش‌آموختگان کارشناسی‌ارشد و دکتری و کارافرینان ورزشی بود. نمونه‌گیری به روش گلوله برفی انجام شده که برمبنای آن30 مصاحبه صورت گرفت. حاصل این مصاحبه‌ها، مجموعه‌های از مضامین اولیه است که طی فرایند کدگذاری باز، گردآوری و از درون آنها مقوله‌هایی استخراج شد. در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان مقوله‌ها برقرار و در ادامه مرحله کدگذاری انتخابی نیز صورت گرفت. اشتغال‌پذیری به عوامل نبود زمینه خدمات و حمایت‌ دولت، تغییر فضای کسب و کار، عدم ارتباط دانشکده‌ها با سازمان‌های بیرونی، تعدد دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، ویژگی‌های بازار کار، ضعف مراکز دانشگاهی، افزایش تعداد دانشجویان، عدم تناسب رشته‌های تحصیلی دانشگاه و بازار کار و دانش، مهارت و درک مربوط به رشته تحصیلی دسته‌بندی می‌شود. در عوامل زمینه‌ای به تغییر رویه برنامه‌های درسی، ارتباط دانشکده‌ها تربیت‌بدنی با سازمان‌های بیرونی، توسعه رشته‌های تربیت ‌بدنی با نیاز جامعه، ایجاد بستر کارآفرینی و مهارت‌های عملی، توسعه سرمایه اجتماعی و توسعه مهارت‌های عمومی اشاره شده است، کدهای شناسایی شده عوامل مداخله‌گر عبارتند از: فرایند تدریس- یادگیری، شرایط محیطی–کلان، ویژگی‌های فردی و مهارتی دانشجو و دانش‌آموختگان، مهارت‌ فردی اساتید، ارتباط دانشگاه و بخش‌های دولتی و غیردولتی و پیامدهای اشتغال‌پذیری، شامل پیامدهای درونی و پیامدهای بیرونی می‌باشد.