ارزیابی میزان آگاهی دانشجویان رشته های کشاورزی شهر تهران از اصول کشاورزی پایدار

هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین دانش و نگرش های دانشجویان نسبت به کشاورزی پایدار بود. پاسخگویان 63 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته های کشاورزی شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری احتمالی و از نوع نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه ای با مقیاس طیف 10 درجه ای برای سنجش ارتباط بین نگرش ها و دانش دانشجویان در ارتباط با کشاورزی پایدار استفاده شد (از 0 تا 10). با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ با کمک نرم افزار spss ، قابلیت اعتماد پرسشنامه 80/47 به دست آمد که قابل قبول بوده است. متغیرهای مستقل و وابسته تحقیق شامل مشخصات فردی دانشجویان، گرایش آنها به مفهوم کشاورزی پایدار و میزان دانش و اطلاعات دانشجویان نسبت به مفهوم کشاورزی پایدار بود. یافته های این تحقیق نشان داد که بین نگرش دانشجویان به توسعه پایدار و رفتار آنان در جهت توسعه پایدار رابطه قوی و معنی داری وجود دارد و برای ارتقای نگرش دانشجویان نسبت به کشاورزی پایدار پیشنهاد می شود که توجه بیشتری به ابعاد سیاست گذاری کشاورزی پایدار در برنامه های آموزشی مبذول گردد.