کاهش شاخص حساسیت گندم به تنش شوری با استفاده از سولفات روی

یکی از چالش‌های پیش روی انسان گرم شدن جهانی، کمبود بارش، خشکسالی‌های متوالی و در نتیجه کمبود آب شیرین است. این مسئله در چند سال اخیر خود را در ایران به‌خوبی نشان داده است. بنابراین احتمالاً استفاده از آب‌های غیر متعارف مانند آب شور در مقاطعی از کشت ناگزیر باشد. از طرف دیگر استفاده از عناصر ریز مغذی مانند روی می‌تواند شاخص حساسیت گیاه به تنش‌های غیر زنده مانند تنش شوری را کاهش دهد. گندم (triticum aestivum l.) یکی از محصولات استراتژیک کشور بوده که در مواجهه با تنش شوری محصول آن کاهش می‌یابد. در این بررسی به منظور مطالعه تاثیر کود سولفات روی بر شاخص حساسیت گندم رقم چمران آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی برازجان به صورت گلدانی اجرا شد. آزمایش در چهار تکرار و به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی انجام گرفت. چهار سطح شوری شامل شاهد (شوری 4 دسی‌زیمنس بر متر)، 8، 12 و 16 دسی‌زیمنس بر متر به عنوان فاکتور اول و سطوح خاک کاربرد کود شامل 0، 10، 20 و 30 میلی‌گرم سولفات روی در کیلوگرم خاک به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. تیمارهای تنش شوری در سه مرحله رشد گندم (پنجه‌زنی، گلدهی و خمیری) بر گیاه اعمال شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، حساسیت گندم نسبت به شاهد بیش‌تر و با افزایش مقدار کود سولفات روی، حساسیت به تنش شوری کاهش یافت. به‌طوری‌که با مصرف 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم سولفات روی و شوری 8 دسی‌زیمنس بر متر شاخص حساسیت گندم رقم چمران در وضعیت متحمل قرار گرفت. به‌طور کلی استفاده از کود روی در آبیاری متناوب با آب شور از حساسیت گندم کاسته که بهبود صفات و عملکرد را به دنبال خواهد داشت.