بررسی پلی مرفیسم ژن dgat-1در گوسفند نژاد کلکوهی با استفاده از روش pcr-rflp

پرورش دهندگان گوسفند به لحاظ انگیزه های مالی، جهت افزایش گوشت و کاهش چربی ذخیره‌ای تا سطح قابل قبول مصرف کنندگان، در کوتاه مدت به راه هایی نظیر کشتار بره ها در وزن های سبک تر، اخته کردن بره های نر و دست کاری کمی و کیفی در جیره غذایی مبادرت می‌نمایند. موفقیت در افزایش گوشت همراه با کاهش چربی، مستلزم استفاده از ژنوتیپ هایی است که بتواند به طور ژنتیکی گوشت بیشتری تولید و چربی کمتری ذخیره نماید. یکی از جدیدترین روش ها که میتواند باعث بهبود صحت پیش بینی و افزایش پاسخ به انتخاب صفت شود، انتخاب براساس نشانگرها است. ژن dgat1 از جمله ژن های کاندیدا برای بهبود خصوصیات لاشه در دام های پرواری می باشد که در دهه های اخیر بخشی از تحقیقات ژنتیک مولکولی در زمینه اصلاح نژاد دام را به خود اختصاص داده است. ژن دی آسیل گلیسرول آسیل ترانسفراز (dgat1)، یک آنزیم میکروزومی را کد می کند که مرحله نهائی سنتز تری گلیسریدها یعنی تبدیل دی آسیل گلیسرول به تری آسیل گلیسرول را کاتالیز می‌نماید. هدف از انجام این تحقیق بررسی پلی مرفیسم ناحیه کد کننده اگزون 17 ژن dgat1 در گوسفندان نژاد کلکوهی است.