ویژگیهای تقویت کننده های میکرو و نانو بیوپلیمرها برای کاربردهای غذایی

بسته بندی غذایی، کاربرد قابل توجه مواد مختلف به منظور بسته بندی است که از این میان پلاستیکها بیشترین مصرف را داشته و از نظر اهمیت در رتبه دوم قرار دارند. بنابراین توسعه بیوپلیمرها برای کاربردهای غذایی حایز اهمیت هستند. اگرچه تعدادی بیوپلیمر به منظور کاربردهای مختلف در دسترس هستند ولی دارای اشکالاتی بوده و ویژگیهای عملکردی آنها هم باید متناسب با نیازهای بسته بندی مواد غذایی باشد. ثابت شده گنجاندن پرکننده های (filler) میکرو و نانو در ماتریس پلیمرهای زیستی یک روش دیگر به منظور بهبود خواص حفاظتی و میکانیکی آنهاست. پلیمرها تشکیل یک ماتریس پیوسته را در داخل کامپوزیت داده در حالیکه توزیع فاز پخش کننده منجر به اصلاح مثبت ویژگیهای عملکردی در آنها می شود. انواع مختلفی از پرکننده ها به منظور اصلاح ویژگیهای عملکردی اجزای مواد و برهمکنش بین ماتریس و پرکننده استفاده شده است. اندازه ذره، توزیع این ذرات، ماهیت شیمیایی پرکننده ها از عوامل کلیدی در تعیین ویژگیهای نهایی کامپوزیتها هستند. به طور کلی فرایندهای ترمودینامیکی با استفاده از نیروهای برشی و دماهای زیاد در مدت زمان مورد نظر می بایست باعث توزیع مناسبی از پرکننده ها در داخل ماتریس پلیمری شود. در این فصل به طور خلاصه به بررسی انواع مختلفی از پرکننده های مورد استفاده در کامپوزیتهای بیوپلیمری، ویژگیهای سطحی و تغییرات ایجاد شده به وسیله پرکننده ها بر روی خواص میکانیکی، حفاظتی و حرارتی پرداخته ایم. میکرو و نانو کامپوزیتها به منظور کاربردهای بسته بندی مواد غذایی مورد بحث قرار گرفته است. روشهای فراوری، فرمولاسیون و ساختار نهایی مواد همچنین تاثیر پرکننده ها بر روی رفتارهای زیست تخریب پذیر بودن کامپوزیتها مورد بررسی قرار گرفته است.