نقد زیبایی شناختی رنگ در شعر فرزانه خجندی‌ شاعر رنگ‌ها

در زیبایی شناسی جدید توجه به شکل ظاهری شعر صرفاً برای بیان زیبایی‌های هنری آن کافی به نظر نمی رسد، به همین دلیل نوعی گرایش تطبیقی برای بررسی تاثّر ذوقی و شخصی شاعر از محیط اجتماعی شکل می‌گیرد که شناخت آثار ادبی را برمبنای تحقیق روان شناختی و جامعه‌شناختی ادبی استوار می سازد.در این جستار با روش توصیفی‌ ـ تحلیلی و با استفاده از دانش های میان رشته ای روان‌شناسی، جامعه شناسی و زبان شناسی به توصیف و نقد زیبایی شناسی رنگ در شعر یکی از برجسته ترین شاعران نوگرای تاجیکستان پرداختیم. فرزانه خجندی با تاثیرپذیری از رنگارنگی محیط فرهنگی ـ اجتماعی تاجیکستان و بهره گیری کامل از رنگ، اندیشه های اخلاقی را به زیباترین شکل به تصویر کشیده و در عین بهره گیری از رمزها و نمادهای رایج شعر فارسی، با خلق نمادهای نو و ترکیب‌سازی های بدیع در حوزه رنگ ها به پرورش شکل زیبایی از سخن فارسی دست یافته است.