سفر « قهرمان درون » در داستان فریدون

یکی از نظریه‌های مدرن نقد ادبی، که برپایۀ دانش روان شناختی استوار است، نقد کهن الگویی است. این نظریه بر آرای کارل گوستاو یونگ بنا شده و به کیفیت جذب کهن الگوها در ذهن شاعر یا نویسنده می‌پردازد. برپایۀ مطالعات، سفر قهرمانی در زندگی هر فرد برای رسیدن به کمال فردی میسر است. داستان فریدون به دلیل روند پرفراز و نشیب زندگی او و شاخصه‌های مهمی که در جریان حوادث در هر برهه از زندگی بر فردیت او تاثیر مستقیم نهاده، حائز اهمیت است. هدف این مقاله بررسی داستان فریدون از منظر نقد کهن‌الگویی با تکیه بر مبانی فکری کارول پیرسون و هیوکی‌مار در زمینۀ کهن الگوهای دوازده‌گانۀ بیداری قهرمان درون است. نویسنده تلاش می‌کند به شیوۀ توصیفی - تحلیلی تجلی کهن‌الگوهای بارز در داستان فریدون را نشان دهد.