آینه و چنگ در زبان مولوی

آینه از نمادهای ریشه دار در ادبیات جهان است. در زبان سقراط، هنر آینه ای است که جهان عینی را منعکس می کند. در طول تاریخ نیز آینه در زبان هنر این خاصیت را داشته است، در مقاله حاضر حضور نمادین آینه از دیرزمان تا شعر مولانا بررسی می شود. بخشی از سخن نیز درباره چنگ، آن ساز معروف است و از نقش همپایه آینه و چنگ هم در جای خود و در پایان مقاله سخن گفته شده است.