سایه آفتاب ( اشاره ای به همای و همایون )

خواجوی کرمانی یکی از چهره های برجسته درعرصه ی ادب فارسی و غالب اشعارش گواه قدرت و مهارت وی در شاعری است . وی پدید آورنده ی مثنوی هایی است به تقلید از بعضی شاعران پیشین و بخصوص نظامی گنجوی ،‌ و از‌آن میان مثنوی همای و همایون است که از منظومه های غنایی و بزمی به شمار می رود . این منظومه ی غنایی که نظیره ای است بر خسرو شیرین و مشتمل بر 4435 بیت است ،‌ تاثیر پذیری خواجو را از داستان سرای گنجه هم در حوزه ی محتوا و هم در عرصه زبان وتصویرهای شاعرانه به خوبی نشان می دهد . این مقاله بر آن است که پس از معرفی اجمالی مثنوی همای و همایون به بررسی ارتباط آن با خسرو شیرین بپردازد و گوشه هایی از تاثیر پذیری خواجو از نظامی را نشان دهد .