چگونگی احیاء تمدن دریایی در جمهوری اسلامی ایران

با مطالعه تاریخ درمی‌یابیم تمدن‌های نخستین در کنار رودها به وجود آمدند. افزایش سطح آگاهی و نیاز، انسان را بر آن داشت تا پای در رود گذاشته و به آن‌طرف رود برود، ارتزاق خود را از آب تامین نماید؛ و به‌مرور با اشتراک منافع حاصل از آب، آموخت که در راستای حفظ آن بکوشد، تلاش نمود تا با ارتقاء توان و قدرت خود از منابع در اختیارش حراست نماید. بامطالعه نظریات اندیشمندان و صاحب‌نظران این حوزه به این نتیجه می‌رسیم که تمدن دریایی بر اساس مولفه‌هایی همچون: اراده‌ی سیاسی دولتمردان، موقعیت جغرافیایی، مشخصات فیزیکی سواحل، وسعت دریای سرزمینی و...شکل می‌گیرد. در عصر حاضر با پیشرفت فناوری و نیاز روزافزون کشور‌ها به انرژی، نگاه دولتمردان به بهره‌برداری از منابع دریا معطوف و منافع بسیاری از کشورها به دریا گره‌ خورده است. بنابراین سیاست‌های توسعه دریا محور را در دستورکار خود قرار دادند و برای اجرایی کردن این سیاست‌ها به دنبال کسب قدرت و منزلت دریایی هستند. هدف از این تحقیق کاربردی که به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده و داده­های آن با مطالعه اسناد و مدارک کتابخانه­ای جمع­آوری گردیده است؛ تبیین چگونگی احیاء تمدن دریایی در ج.ا.ایران است. نتیجه‌ی حاصل از این تحقیق بیانگر آن است که کشورهایی در این زمینه توفیق حاصل نموده‌اند که دارای پیشینه تمدن دریایی بوده و با حفظ و تقویت چرخه‌های تمدن ساز و یا با احساس نیاز، به حرکت اصولی و پایدار در این مسیر ادامه دادند که در نتیجه این رویکرد منافع زیادی را نیز کسب کردند. این سیاست منجر به رویش تمدن دریایی در این کشورها شده و چالش جدیدی را در برابر دیگر دولت‌ها قرار داد.