آمایش دریایی رهیافتی نو در مطالعات دریایی

همواره، در طی تاریخ یکی از ارکان ارزیابی قدرت کشورها، قدرت دریایی بوده است و به همین خاطر بارها اهمیت این قدرت، چه در سطح کاربردی توسط سیاستمدارن و چه در سطح نظری توسط استراتژیست­ها و اندیشمندان، مورد توجه قرار گرفته است. لذا، همیشه یکی از پایه­های اصلی اعمال قدرت توسط قدرت­های جهانی به شمار آمده است. قدرت دریایی کشورها از مولفه­هایی همانند: مولفه جغرافیایی ­- سرزمینی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و نظامی شکل یافته است. وضعیت جغرافیایی و سرزمینی کشور دریایی، مولفه مهم در قدرت دریایی است. از این رو آمایش دریایی به عنوان یکی از شقوق سازماندهی سیاسی فضا بایستی مورد توجه اندیشمندان و متفکران عرصه ای تصمیم گیری و تصمیم سازی واقع شود. این مقاله با رویکرد توصیفی و تحلیی و بهره گیری از منابع در صدد تبیین نظری آمایش دریایی است. حضور جمعیت در نوار ساحلی و پسکرانه دریایی کشورها، فراهم کردن نیروی انسانی برای برپایی ناوگان تجاری و نظامی، تامین نیروی دریایی و دریانوردان باتجربه، تحمل شرایط سخت و تجربه زندگی دریایی، به منظور برپایی اقتصاد دریاپایه لازم است. در کنار مردم و اجتماع دریایی، نیاز به سازه­های انسانی برای برپایی تجارت و اقتصاد دریایی ضروری است. سازه­های انسانی شامل: شهرها، پایتخت­ها، بنادر، خطوط و شبکه ارتباطی، تجهیزات لجستیکی برای پشتیبانی از مبادلات تجاری دریایی، فرودگاه­ها، مراکز تولیدی و مالی و ... موجب دگرگونی فضای ساحلی و انسانی شدن چشم­انداز عمومی ساحل می شود. موارد یاد شده بدون توجه به آمایش دریایی و اسلوب آن راه به جایی نخواهد برد.