تنگه مالاکا؛ نمونه­ای از تلاش در مسیر یک تمدن دریایی

تمدن دریایی در یک فضایی که نقش ارتباطی دارد تحت تاثیر متغیرهای مربوطه سامان پیدا کرده و نقش جهانی خود را متاثر از این موقعیت در ارتباطات بین سازه­های ژئوپلیتیکی ایفا می­کند. حمل و نقل دریایی ستون فقرات تجارت جهانی و اقتصاد جهانی بوده است که نقشی بی­بدیل در کنش­های بین­منطقه­ای، ارتباطات فرهنگی و توسعه اقتصاد در جهان داشته است. امروزه بیش از 90 درصد تجارت جهان از طریق دریا انجام می­شود. تجارت جهانی، به ویژه بخش بزرگی از منابع انرژی جهان، بین مناطق تولید و مقصد نهایی آنها از تنگه­های می­گذرد. تنگه مالاکا در جنوب آسیا چنین نقش ارتباطی را با حجم بزرگی از تعاملات دریایی بر عهده دارد. این گذرگاه دریایی، دریای چین را به اقیانوس هند متصل می کند. تنگه مالاکا 60 درصد تجارت دریایی بین‌المللی را پوشش داده و یکی از مسیرهای اصلی حمل و نقل انرژی است. موقعیت جغرافیایی آن برای کل منطقه هند و اقیانوس آرام ضروری است. در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه­ای اطلاعات مورد نیاز جمع­آوری شده است و سپس با استفاده از روش توصیفی– تحلیلی به بررسی نقش تنگه مالاکا در شکل­گیری یک تمدن دریایی بین کشورهای منطقه پرداخته شده است. با توجه به مطالعات انجام شده، تنگه مالاکا در شکل تمدن دریایی با محوریت سه کشور اندونزی، مالزی و سنگاپور علاوه بر نقش ارتباطی خود، تاثیر بسیار زیادی در شکل­گیری تمدن دریایی بین کشورهای همجوار داشته است.