بررسی جایگاه قدرت دریایی در تمدن سازی دریایی

طبق گفتمان غالب مدرن، جنگ هنجاری نامطلوب است، درحالی‌که تمدن یک کالای هنجاری را تشکیل می‌دهد. با بازگشت به کانت، تفکر غربی تحت سلطه یک سری معادلات مفهومی است که نشان می‌دهد تمدن مستلزم دموکراسی است که به صلح دائمی و درنتیجه ریشه‌کن کردن جنگ منجر می‌شود. دریاها به دلیل اهمیت اقتصادی آن همواره در طی تاریخ موردتوجه حاکمان کشورهای ساحلی بوده است. پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی منجر به افزایش توانمندی‌های نظامی ایران در همه عرصه‌ها ازجمله در نیروی دریایی شد. در این شرایط، اهمیت و ضرورت دسترسی و حضور در آب‌های آزاد به‌عنوان یک سیاست مهم از سوی مسئولین نظام موردتوجه قرار گرفت و با ساخت و تجهیز ناوگان جنگی، ایران برای اولین بار در آب‌های آزاد همانند اقیانوس هند،دریای سرخ، دریای مدیترانه و... حضوری مقتدرانه یافت. لذا شناخت اهمیت و جایگاه دریا در ساخت تمدن به‌منظور رهایی از جنگ بسیار حائز اهمیت است. سوال اصلی محقق شناسایی مولفه‌های قدرت دریایی و تاثیر آن بر تمدن سازی با روش اکتشافی-آمیخته می‌باشد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که مولفه‌های قدرت دریایی شامل اقتصادی، سیاسی، نظامی، جغرافیایی، نظامی، فناوری نظامی بوده و مولفه‌های تمدن ساز شامل، زمین‌شناختی، شرایط جغرافیایی، اقتصادی، زیستی، روانی، نظم سیاسی، وحدت زبانی و قانون اخلاقی است. با توجه به اینکه ایران کشور دریایی بوده و اقتصاد یکی از ارکان اصلی تمدن سازی بوده و پشتوانه این اقتصاد امنیت دریایی(مولفه نظامی قدرت دریایی) بوده که از طریق قدرت دریایی قابل وصول خواهد بود.