شکل و ساختار حکومت دینی در عصر غیبت: تبیین مبانی، ماهیت و پیامد

شیوه حکمرانی نظام جمهوری اسلامی دارای ابعاد، مولفه، شاخص‏ها و ساختارهایی است که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران همگام با استقرار نظام سیاسی در ایران شکل گرفت. برپایی حکمرانی اسلامی بر پایه دین و با مقبولیت مردمی «مردم پایه» مورد توجه و تاکید بنیانگذار انقلاب بوده است؛ امام خمینی با تاکید بر توانایی دین در تاسیس حکومت اسلامی، «اسلام سیاسی» را طرح کردند. در دوره حیات بنیانگذار انقلاب و پس رحلت امام خمینی(ره) در دوره رهبری آیت الله خامنه‏ای حکمرانی اسلامی مورد توجه قرار گرفت، با حمایت انقلاب اسلامی از سایر جوامع به خصوص در زمینه الگوی حکمرانی اسلامی به خصوص در گام اول انقلاب اسلامی موفقیت هایی را در این زمینه داشته است که مصادیق آن بررسی شده است.آنچه در زمینه الگوی حکمرانی مطرح شد از اصول ذاتی انقلاب است. بررسی مدل حکمرانی جمهوری اسلامی موضوع و محور اصلی این مقاله است؛ که با این وصف، سوال مطروحه این است که ماهیت حکمرانی مدنظر انقلاب اسلامی چیست و چگونه در جوامع اسلامی تاثیر گذاشته است؟ نوشتار حاضر به روش توصیفی تحلیلی در صدد تبیین آن بوده و یافته‏های مقاله بیانگر این است که حکمرانی دینی الگوی برآمده از ماهیت انقلاب است که، منطبق مبانی معرفت شناختی و ساختار سیاسی آن بوده و در جهان اسلام نیز به علت حمایت از نقش مردم در جهان اسلام و به خصوص در خیزش‏های مردمی دارای راهبرد واحد بوده است.