مدل سازی گسیختگی پیش رونده در تحلیل ظرفیت باربری خاک با استفاده از روش درونیابی شعاعی نقطه ای

بررسی پایداری، هم از دیدگاه شناسایی ناحیه ای با پتانسیل گسیختگی موجود در خاک و هم از نقطه نظر طراحی سازه مهندسی جدید، از جمله مسائل حائز اهمیت در مهندسی ژئوتکنیک محسوب شده و همواره بخش قابل توجهی از مراجع موجود در این رشته به این موضوع اختصاص داده شده است. در این میان، تحلیل ناپایداری در مسائل ژئوتکنیکی کلاسیک نظیر خاک پشت دیوار حائل، ظرفیت باربری پی و شیب ها و زمین لغزش هایی با مکانیزم گسیختگی پیش رونده به عنوان موضوع چالش برانگیز در این بحث شناخته می-شود. این موضوعات در دسته مسائل با جابجایی های بزرگ قرار گرفته و همواره توجه محققین متعددی را در سال های اخیر به خود معطوف کرده است. با پیشرفت در تکنولوژی کامپیوتر و تکنیک‌های محاسباتی، روش‌های عددی‌ مانند تفاضل محدود، اجزاء محدود و اجزاء مرزی به طور گسترده تری در تحلیل مسائل مهندسی به خدمت گرفته شده اند. در این میان روش اجزاء محدود، به علت توانایی آن روش در کنترل مسائل با هندسه و شرایط پیچیده و مدل سازی رفتار تغییر شکلی خاک افزایش چشمگیری نسبت به سایر روش های عددی داشته است. در این تحقیق از روش بدون شبکه جهت تحلیل ظرفیت باربری خاک استفاده شده است. به منظور مدل سازی گسیختگی پیش رونده خاک روش بدون شبکه در ترکیب با تئوری الاستو پلاستیک قرار گرفته می شود. براساس تحلیل بواسطه مدل-سازی گسیختگی پیش رونده، نتیجه می شود که گسیختگی واقعی خاک و وقوع جابجایی های ادامه دار به طور همزمان با شکل گیری مکانیزم پیش رونده زوال خاک و رسیدن مسیر لغزش به سطح زمین به وقوع می پیوندند. مقادیر ضریب اطمینان با تغییر مقادیر پارامترها از حالت بیشینه به پسماند به ترتیب از حالت امن به ناحیه بحرانی منتقل می شود. بنابراین نوع گسیختگی بصورت پیش رونده نتیجه می شود. همچنین مشاهده گردید، تغییرات ضریب اطمینان به دست آمده از روش درونیابی نقطه ای با توابع شعاعی در بازه محدودتری نسبت به سایر روش ها قرار می گیرد.