تاثیر نوع بهسازی بر تغییر پارامترهای مقاومت برشی خاک حاوی املاح گچ در شرایط اشباع

یکی از اهداف بهسازی درخاکها افزایش مقاومت برشی و استحکام بخشی به ساختار خاک در مقابل اعمال بارها است. در این تحقیق نمونه هایی از خاک رس حاوی املاح گچ با طبقه بندی cl از محدوده سایت پتروشیمی مسجد سلیمان انتخاب و پس از تعیین مقاومت تک محوری آن در شرایط دست نخورده و دست خورده در آزمایشگاه و در شرایط اشباع، این خاک به روش اختلاط با درصدهای مختلف سیمان ، آهک هیدارته و پودر سنگ بهسازی گردید. درصد اختلاط سیمان و آهک 2، 4، 6، 8 و 10 درصد، و درصد اختلاط با پودر سنگ 5، 25،15و 35 درصد انتخاب شد. مقاومت تک محوری نمونه ها در بازه های زمانی یک ، سه ، هفت، چهارده و بیست وهشت روزه اندازه گیری و نتایج بدست آمده با مقاومت نمونه بهسازی نشده مشابه مقایسه گردید. بررسی نتایج نشان داد روند افزایش مقاومت تابع مقدار و نوع ماده استفاده شده می باشد بنحوی که افزایش مقاومت در نمونه های مخلوط با ده درصد سیمان با افزایش 87 برابری بیشترین مقاومت و نمونه های مخلوط شده با هشت درصد آهک با افزایش 8 برابری مقاومت در رده دوم و نمونه های بهسازی شده با 35 درصد پودر سنگ با افزایش 6/2 برابری در رده سوم قرار می گیرد. علت افزایش مقاومت قابل ملاحظه نمونه های مخلوط شده با سیمان و آهک انجام برتری واکنش شیمیایی نسبت به واکنش فیزیکی می باشد. در اختلاط پودر سنگ که باعث تغییرات جزئی در دانه بندی می شود افزایش مقاومت بدلیل تغییرات فیزیکی (تغییر دانه بندی) کمتر است. بر این اساس درصورتیکه نیاز به افزایش پارامترهای مقاومتی قابل توجه در خاک باشد، بهسازی همراه با واکنش شیمیایی در روند بهسازی توصیه می گردد.