بررسی تغییرشکل ها در حفاری و ساخت با روش بالا به پایین top_down method با سیستم نگهبان دیوار دیافراگمی

باتوجه به رشد جمعیت و عدم وجود فضای کافی در شهرها، سازه های زیرزمینی به طور فزاینده گسترش می یابند که منجر به گودبرداری های عمیق در مناطق شهری می شود. حفاری عمیق، باعث تغییرشکل هایی در سازه ی نگهبان گود و زمین های اطراف گودبرداری می شود. مطالعه ی این تغییرشکل ها به دلیل وجود ساختمان های مجاور گودبرداری و لزوم عدم آسیب به آن ها از موضوعات بسیار مهم تلقی می شود. نحوه ی ساخت وساز بر روی تاثیرات محیطی گودبرداری ، اثر مستقیم می گذارد؛ بر این مبنا امروزه روش ساخت وساز top_down معرفی شده است که علاوه بر بهبود راندمان و بازده ساخت وساز و کاهش هزینه ی حفاری، در کنترل تغییرمکان های دیوارحائل و نشست سطح زمین مجاور گودبرداری بسیار موثر است. بدین منظور در این تحقیق به بررسی تغییرشکل های دیوار دیافراگمی که به عنوان سازه ی نگهبان در گودبرداری و ساخت وساز به روش top_down عمل می کند، می پردازیم. بدین صورت که حفاری به عمق 15 متر زیر سطح زمین با دیوار دیافراگمی به طول 25 متر درنظر گرفته می شود. مدل دوبعدی از حفاری در نرم افزار plaxis v8 می شود. بعد از صحت سنجی نرم افزار، به بررسی تغییرشکل های دیوار دیافراگمی و نشست سطح زمین مجاور گودبرداری با استفاده از خروجی های نرم افزار می پردازیم. این بررسی تحت شرایط وجود سربار، عدم وجود سربار، وجود مهار و درصورت احتساب ساخت وساز top_down انجام می شود. از نتایج به-دست آمده درمی یابیم تغییرمکان افقی دیوار با عمق حفاری، و نشست سطح زمین با فاصله ی آن از حفاری و میزان بار، متناسب است. تغییرمکان های افقی با زیاد شدن عمق حفاری تا نزدیک کف زیرین حفاری افزایش پیدا می کنند و نشست با دور شدن از محل حفاری کاهش پیدا می کند. اثر سربار بر روی تغییرشکل ها و نشست محسوس است و بیشترین اثر سربار در قسمت های بالای دیوار مشاهده می شود. با روش top_down تغییرمکان های افقی و قائم دیوار دیافراگمی کاهش چشمگیری داشته؛ و نیز باعث کاهش نشست شده است. و نیز روش top_down با کاهش زمان موردنیاز برای ساخت وساز و کنترل تغییرمکان ها، به عنوان روشی پربازده توصیه می شود.