نشانه‌های وجود گسل ترادیسی اقیانوس نئوتتیس درجه حرارت بالا، برش بالا، افیولیت نیریز، ایران

این مقاله گسل ترادیسی اقیانوس نئوتتیس و محور گسترش پشته میان ‌اقیانوسی افیولیت نیریز در ایران را مورد بررسی قرار داده است. بررسی انجام گرفته کمک به درک سوالاتی درباره گسل‌های ترادیسی اقیانوسی و پشته‌های میان‌اقیانوسی در حال گسترش می‌نماید که در سطح زمین دور از دسترس هستند و در سطح تا عمق اقیانوس‌ها در حال فعالیت می‌باشند. قسمت سطحی گسل ترادیسی افیولیت نیریز از نمونه-i و نمونه-ii ملانژسرپانتینتی فیلونیتی شده و فیلونیت تشکیل گردیده است. قسمت عمقی گسل ترادیسی اقیانوسی با جهت شمال شرق- جنوب غرب تشکیل گردیده است از زون برشی آمفیبول میلونیت درجه حرارت بالا، واتنش بالا و برش خوردگی بالا . پروفیروکلاست های آمفیبول و پلاژیوکلاز به‌وسیله زمینه دانه‌ریز آمفیبول و پلاژیوکلاز دانه‌ریز به‌صورت نوارهای باریک احاطه‌ گردیده اند. محورهای010] [ دانه‌های آمفیبول تمرکز یافته‌اند در محور-y بیضوی سه بعدی موازی جهت برش و سامانه اولیه جهت برش(100)[001] است. میانگین مقدار عدد جنبش شناختی تاوایی در منطقه مورد واکاوی 03/0± 93/0 می باشد. براساس واکاوی تاوایی جنبش شناختی، متوسط مقدار مولفه برشی محض 47% و مقدار مولفه برشی ساده از 53% است. مطالعات ساختاری و واکاوی واتنش نشان می‌دهد که رژیم تنش حاکم بر منطقه از نوع برش-فراگیر می باشد. اندازه‌گیری جهت دایک‌های صفحه‌ای و چرخش آن‌ها در استریونت به حالت عمود تایید می‌نماید که این گسل ترادیسی اقیانوسی عمود بر پشته میان‌اقیانوسی نئوتتیس شکل گرفته است.