جایگاه زمین ساختی و نقش کنترل کننده های ساختاری در دگرشکلی کانسار هماتیت-مگنتیت کوه تنبور، سیرجان

کانسار مگنتیت-هماتیت کوه تنبور در گستره معدنی گل گهر، جنوب شرق پهنه دگرگونی سنندج-سیرجان قرار دارد. در این پهنه، ساختارهایی مانند گسل ها، پهنه های برشی و چین ها نقش مهمی نه تنها در کنترل و جای گیری کانسار بلکه در دگرشکلی و جابه جایی ماده معدنی پس از تشکیل داشته اند. در گستره کانسار کوه تنبور، مجموعه های دگرگونی گل گهر و روتشون به همراه سنگ آهک های الیگوسن-میوسن برونزد دارند. سنگ میزبان ماده معدنی را مجموعه دگرگونی گل گهر (نئوپروتروزوییک-کامبرین زیرین) تشکیل می دهد. توالی سنگ آهک های کارستیک الیگو-میوسن ورقه های ساختاری رانده ای (کلیپ) را تشکیل می دهند که بر روی سایر واحدهای سنگی قدیمی تر منطقه قرار گرفته اند. در محدوده کانسار ، ماده معدنی (مگنتیت و هماتیت) به دو شکل (1) لایه ها و نوارهایی به ضخامت چند سانتی متر تا چند 10 سانتی متر از مگنتیت-هماتیت با بافت نواری-لایه ای، برشی و داربستی و (2) فلسیک شیست های حاوی مگنتیت-هماتیت به همراه کوارتزیت (ژاسپیلیت) تشکیل گردیده است. بنابر این پژوهش، گسل ها و پهنه های برشی شکننده نقش کنترل‎کننده مهمی در جای‎گیری و هم چنین دگرشکلی این کانسار داشته اند: (1) این ساختارها مجاری انتقال سیال‏های گرمابی را از منشا به محل تشکیل کانسار فراهم کرده یا به عنوان مکان مناسبی برای جای گزینی ماده معدنی عمل کرده اند؛ (2) این ساختارها سبب قطع و جابه جایی کانسار به شکل توده های پراکنده مگنتیت-هماتیت در این محدوده شده اند.