الگوهای تداخلی چین خوردگی در توربیدایت های سراوان

منطقه سراوان در انتهای جنوب شرقی کوهزاد شرق ایران قرار گرفته است و از لحاظ چینه شناسی شامل رسوبات سیلیسی کلاستیک توربیدایتی به سن ائوسن می باشد. این منطقه دارای ساختارهای چین خوردگی مجدد بوده که در طبقه بندی رمزی در تیپ یک گنبد و تشتک قرار می گیرند. ساختارهای چین خوردگی مجدد تیپ یک با روی هم افتادگی دو حادثه چین خوردگی با اختلاف تنش با زاویه 90 درجه نسبت به هم شکل می گیرند. حادثه چین خوردگی جوان تر (رخداد دوم چین خوردگی) (f2) ساختار دگرشکلی غالب منطقه می باشد که ساختارهای قدیمی تر را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و دارای چین های ایستاده با سطح محوری شمال غربی جنوب شرقی به سن ائوسن فوقانی- الیگوسن زیرین می باشد . با توجه به نوع چین خوردگی مجدد، بازسازی تنش ها و مشاهدات صحرایی چین خوردگی های قدیمی تر استخراج گردیده اند. رخداد چین خوردگی قدیمی (f1) شامل چین های ایستاده تا برگشته به سمت جنوب دارای امتداد سطح محوری شرقی-غربی تا شمال شرقی-جنوب غربی می باشند. این ساختارهای گنبد و تشتک در یال ابر ساختار خمشی شورو قرار دارند و به سبب مکانیسم کششی- جریانی در یال شاهد کشیدگی اشکال گنبد و تشتک و دوکی شکل شدن این ساختارها هستیم. وجود ساختارهای بودین در سنگ های گرانیت کشش در این منطقه را پشتیبانی می کند.