متغیرهای موثر در شکل گیری سبک‌های تفکر و اهمیت آن در تعلیم و تربیت

نظریه ها و مدل های بسیاری برای توصیف و تبیین تفاوت های افراد، در زمینه یادگیری ارائه شده است که تمامی آن ها در این موضوع توافق نظر دارند که تفاوت های قابل توجهی در روش یادگیری و پردازش اطلاعات افراد وجود دارد. این موضوع نشان می دهد که افراد به طور یکسان به جهان نمی نگرند و ممکن است هر فردی نسبت به دیگری در شیوه های یادگیری و تعامل با جهان بیرونی، رویکرد متفاوتی داشته باشد (کشاورزی و همکاران، 1385). تفکر یکی از مهم ترین مباحثی است که در تعلیم و تربیت مورد توجه قرار گرفته است. امروزه رشد، پرورش و ارزشیابی تفکر یکی از کارکرد های اصلی تعلیم و تربیت است. در قلمرو مسائل آموزشی توجه به تفکر از اهمیت بیش تری برخوردار است، زیرا هدف نهایی تعلیم و تربیت، توانمند ساختن فرد در تفکر منطقی و سازنده است تا بتواند با حل مسائل زندگی و سازمان دادن تجارب گذشته، در امور زندگی موفق شود. تفکر شامل هر نوع فعالیت ذهنی است که به تدوین یا حل یک مسئله، تصمیم گیری یا فهم مطلب کمک کند. در واقع این یک فعالیت آگاهانه است؛ اما تاثیر فرآیند های ناآگاهانه بر آن را هم نباید نادیده گرفت. تفکر در یک زمینة اجتماعی و با واسطه گری دیگران، صورت می گیرد و از فرهنگ و محیط تاثیر پذیرفته و شکل می گیرد. سبک های تفکر در افراد از اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی متاسفانه به دلیل ناشناخته ماندن و ناآگاهی از مفهوم سبک های تفکر، بسیار کم ، مورد توجه قرار گرفته است و بیش تر به عملکرد افراد اهمیت داده شده است. با توجه به این که سبک های تفکر با شیوه های ترجیحی فکر کردن در افراد متفاوت است، طبیعتاً عملکرد ها و توانایی های هر فرد نیز با توجه به سبک های ترجیحی خود متفاوت خواهد بود؛ بنابراین شناختن مفهوم سبک های تفکر به افراد و درک ارتباط بین آن سبک ها با توانایی ها از اهمیتی ویژه برخوردار خواهد بود