ارائه چارچوب تصمیم گیری جهت بهبود با مورد کاوی در اداره آموزش یک مرکز آموزشی-درمانی

این پژوهش با بررسی تطبیقی عوامل موفقیت و شکست پروژه‏های مهندسی مجدد و بهبود فرآیند به تدوین و ارایه یک مدل تحلیلی- اجرایی در بیمارستان جهت تصمیم گیری مناسبتر می‏پردازد. عناصر تشکیل دهنده این مدل مشتمل بر حمایت و تعهد مدیریت ارشد، مدیریت تغییر، چشم انداز و جهت گیری استراتژیک، درک اصول و مفاهیم مهندسی مجدد، درک اصول و مفاهیم بهبود فرآیند، مدیریت پروژه، ترکیب تیم مهندسی مجدد، متدولوژی مدون، بهره گیری از فناوری اطلاعات، پیاده سازی و اجرا و مشارکت کارکنان می باشد و توجه یا بی توجهی به هر یک از این عوامل می‏تواند به موفقیت یا شکست پروژه منجر شود. در این پژوهش به استخراج فرآیند‏های موجود و در گردش واحد آموزش پرداخته می‏شود. برای شناسایی کامل این فرآیندها تمامی اطلاعات موجود اعم از چگونگی انجام، زمان ارائه خدمت، بسامد، خروجی، مسئول و صاحب فرآیند استخراج شده و همگی در قالب یک فایل اکسل جمع آوری می‏شود. پس از جمع آوری داده‏های خدمات به بررسی و ارزیابی آن‏ها باتوجه به معیار‏های گزینش شده از پیشینه مشخص شده که با رای و نظر خبرگان سه مورد اهمیت فرآیند، سلامت فرآیند و قابلیت بهبود فرآیند شد پرداخته شده است. گزینه های شناسایی شده با استفاده از با تکنیک‏های تصمیم گیری تاپسیس و واسپاس اولویت‏بندی شده و مناسبترین فرآیندها جهت بهبود ارائه گردیده اند.