آموزش تاریخ با استفاده از هنرهای نمایشی

آموزش تاریخ در همه کشورهای دنیا بدون درنظرگرفتن سطح پیشرفت مادی و معنوی، چالش برنگیر بوده و باتوجه‌به تغییر پرشتاب نسل‌ها ضرورت تغییر روش‌ها الزامی است. درس تاریخ، محتوای کتاب‌های درسی از مدرسه تا دانشگاه، روش‌های تدریس، استفاده از ابزارها و امکانات کمک‌آموزشی، چگونگی ایجاد انگیزش در دانش‌آموزان و دانشجویان، تفاوت نگاه معلم و استاد به موضوعات تاریخ با نگاه حاکمیت، به‌روزرسانی اطلاعات معلمان و اساتید تاریخ، پرسش‌های مهم ذهنی دانش‌آموزان و دانشجویان و عموم مردم در حیطه تاریخ، و ده‌ها مسئله ریزودرشت دیگر که چالش آموزش تاریخ را بسیار عمیق می‌کند و این امر در کشورهای چون ایران بسیار پیچیده و دشوارتر می‌گردد. هدف مقاله بیان چالش‌ها و مشکلات آموزش تاریخ نیست، بلکه بیان چگونگی انتقال و آموزش تاریخ به مخاطب به فرض کاهش یا رفع چالش‌ها است. اصولاً هدف از آموزش تاریخ انتقال یک پیام به روش درست به مخاطب است که آموزش را عمیق و دائمی سازد. سوال اصلی این است که چه روشی یا روش‌هایی می‌تواند نسل جدید که با فنّاوری‌های نوین آشنا است جذب کند. نگارنده با توجه ‌به تجربه در امر بازیگری و کارگردانی نمایش و همین‌طور آموزش تاریخ به‌عنوان یک معلم دانشگاه روش هنرهای نمایشی تلفیقی تعزیه و سبک برشتی(روایی) را موثر و مفید یافته است. روش تحقیق مقاله توصیفی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و تجربه نگارنده هست.