جستاری در علوم و دانش ایران باستان

علوم و فنون جایگاه کلیدی در شکل گیری تمدن دارد و در طول تاریخ حیات بشر، تمدنی را نمی توان یافت که بدون توجه به علم توانسته باشد مولفه های گوناگون تمدنی خود را پایه ریزی کند. اسناد و آثار موجود گواهی می دهند که نیاکان ما از روزگاران دیرین علوم و فنون را را از نظر دور نداشته اند و در توسعه و تکامل و انتقال آن به دیگر جوامع نقش داشته اند . هخامنشیان فصل شکوهمندی را در امر علوم و فنون به خود اختصاص دادند هرچند یورش اسکندر مقدونی اختلالاتی را موجب شد بی آنکه بتواند آنرا ریشه کن کند . اشکانیان به گونه واکنشی سیاسی – فرهنگی در حراست از آن کوشا شدند تا اینکه ساسانیان تحولی عمیق تر و پر دوام تر در آن به وجود آوردند . آنچه در این مقاله مورد توجه است بررسی برخی از علوم و دانش های ایران باستان همچون طب، نجوم، فلسفه، موسیقی و ادبیات می باشد. یافته های پژوهش که با روش توصیفی - تحلیلی و بر پایه منابع کتابخانه ای گرد آمده، حاکی از آن است که ایرانیان علاوه بر سیاست در توسعه و ترویج علوم و فنون نیز دارای تبحر بوده اند و این پندار که ایرانیان باستان از تمدن علمی و ادبی محروم بوده اند اخباری بی اساس است.