تاملی بر رویکرد چندمنظری در آموزش تاریخ؛ چیستی، ضرورت، کارکرد، موانع و محدودیت‌ها

رویکردهای مختلفی در خصوص آموزش تاریخ در مدرسه وجود دارد. رویکرد چند منظری از جمله رویکردهای نوینی است که در سه دهة اخیر در محافل علمی و آموزشی کشورهای پیشرفته و پیشگام در حوزه آموزش به جد مطرح بوده و برخی کشورها این رویکرد را در برنامه درسی خود گنجانده‌اند. این مقاله به روش اسنادی و کتابخانه‌ای و با مطالعه ادبیات آموزش تاریخ، رویکرد چندمنظری در آموزش تاریخ را بررسی کرده و کوشیده است با تحلیل زمینه‌های تاریخی پیدایش رویکرد مذکور، چیستی، ضرورت، کارکرد و موانع و محدودیت‌های آن را توصیف و تحلیل نماید. بر اساس یافته های پژوهش، چندمنظری در آموزش تاریخ به معنای بررسی رویدادهای تاریخی از دیدگاه‌های متعدد در لایه های زمانی است و با کاربست آن در یادگیری تاریخ، دانش آموزان مهارت های سواد تاریخی و تفکر انتقادی را می آموزند و قادر به یادگیری مادالعمر خواهند بود. این رویکرد همچنین قابلیت بسیاری برای تربیت و رشد شهروندانی دارد که دارای ذهنی باز، آگاه از تنوع، متمایل به پذیرش تنوع و تکثر و تفاوت ها باشند، و برای مردمان، فرهنگ ها، مذاهب و زبان های دیگر احترام قائل شوند.