تاثیر گردش های علمی درس جغرافیا بر یادگیری دانش آموزان

وقوع تحولات گسترده در ابعاد سیاسی، اقتصادی، زیست محیطی و نظامی در جهان سبب شده است که آموزش علوم زمین از جمله آموزش جغرافیا از اهمیت والایی برای برنامه ریزان و دانش آموزان برخوردار گردد. بنابراین باید زمینه‌های مناسب را فراهم کرده تا مخاطبان به مشاهده عینی پدیده‌ها و واقعیت‌ها بپردازند و تجاربی ارزشمند و دست اول کسب کرد. با توجه به این که یکی از مناسب‌ترین وسایل کسب تجربه در آموزش جغرافیا، برگزاری بازدیدهای علمی و آموزشی است، پرداختن به بحث معرفی و شناسایی پدیده‌های جغرافیایی و مکان‌های مناسب برای انجام بازدیدهای علمی و آموزشی ضرورت می‌یابد. گردش علمی در درس جغرافیا موجب پرورش مهارت‌های روانی- حرکتی در دانش‌آموزان می‌شود و ضمن تایید مفاهیم آموخته شده قبلی، مطالب آموزشی جدید را در ذهن آنان تثبیت می‌نماید. مشاهده پدیده‌های انسانی و طبیعی از نزدیک شیرینی، جذابیت، امید و علاقه را در دانش‌آموزان به وجود می‌آورد و کاربردی کردن درس جغرافیا عملاً به وقوع می‌پیوندد و ضمن شناسایی مکان‌های جغرافیایی و معرفی آن‌ها به مدارس در جهت استفاده از آن‌ها می‌تواند ثمر بخش باشد. پژوهش حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع مختلف کتابخانه ای تدوین شده است، حاکی از آن است که اگر در آموزش جغرافیا، بازدید میدانی با رعایت اصول علمی انجام شود، ضمن توسعه مهارت های یاددهی- یادگیری و بهبود کیفیت تدریس، مشارکت فعال فراگیران را به دنبال داشته و با تحقق اهداف بلندمدت آموزشی، زمینه آموزش پایدار و کارآمد این رشته را به همراه خواهد داشت.